suikerfeest

Suikerfeest

Allah-eser-green.png

Islamitische cultuur

Kalender

Asjoera - Suikerfeest
Offerfeest - ramadan
Laylat Al-Qadr - Laylat al-Miraadj
Nieuwjaar - Mawlid an-Nabi

Architectuur

Iwan - Mogoel

Kunst

Kalligrafie - Miniatuur - Gebedskleed

Kleding

Abaya - Agal - Boubou
Boerka - Chador - Jellabiya
Nikab - Salwar kameez - Takiya
Thawb - Jilbab - Hijab

Literatuur

Turks

Zang en Poëzie
Madih nabawi - Anasheed

Burda

IslamSymbolAllahCompWhite.PNG

Portal.svg Portaal Islam

Het Suikerfeest of het Kleine Feest (Arabisch: عيد الفطر, `id-oel-fitr) is een islamitisch feest waarop het einde van de maand ramadan gevierd wordt. Het Arabische id-oel-fitr betekent "feestdag ter gelegenheid van het breken (van het vasten)".

`Id of eid betekent in het Arabisch een dag die vaak terugkomt. Het woord is afgeleid van aud (terugkeren). Fitr (beginnen) en iftar staan in relatie tot het verbreken van het vasten. Hieraan zou `id-oel-fitr te herleiden zijn.

Hoewel bijvoorbeeld binnen de Turkse gemeenschap de term Suikerfeest algemeen gehanteerd wordt, kunnen niet alle moslims zich hierin vinden. De oorzaak hiervoor is het gegeven dat de benaming Suikerfeest slechts betrekking op eten heeft. De vergelijking wordt wel gemaakt met Kerstmis het Kalkoenfeest te noemen. Volgens sommige moslims is het dan ook beter om het feest te duiden met het Kleine Feest. Het Kleine Feest staat in verband met het Offerfeest dat ook wel het Grote Feest wordt genoemd. Desondanks is de term Suikerfeest in zowel België als Nederland de meest gehanteerde benaming voor het feest aan het einde van het vasten gedurende ramadan.

 Moment van het Suikerfeest

Het einde van de ramadan na 29 of 30 dagen betekent het begin van het Suikerfeest. Dit is afhankelijk van de zichtbaarheid van de jonge maansikkel, direct na de astronomische nieuwe maan. Het Suikerfeest begint op de eerste dag van de tiende maand van de islamitische jaartelling, sjawwal (of sjawwaal).

Het Suikerfeest wordt meestal niet door alle moslims op hetzelfde moment gevierd. Concreet voor België en Nederland betekent dit dat de twee grootste groepen moslims, Marokkanen en Turken, het feest niet altijd tegelijkertijd laten beginnen. Dit komt doordat zij meestal vasthouden aan de methode van het land van oorspronkelijke herkomst, die qua madhhab van elkaar verschillen. Iedere madhhab heeft zijn eigen richtlijnen over het zien van de maan na de nieuwe maan, dan wel het berekenen daarvan, dan wel de locatie als waar de nieuwe maan geconstateerd dient te zijn als wel door wie. Wel zien alle madhabbs het moment waarop de nieuwe maan te zien is als einde van de ramadan.

Ook is er vaak één dag verschil tussen de soennieten en sjiieten, waarbij de sjiieten meestal een dag later beginnen met het Suikerfeest.

Turken gaan daarbij vaak uit van berekeningen, iets dat voornamelijk in de huidige maatschappij voordelen heeft. Het Suikerfeest kan ruim van tevoren worden aangekondigd en er kan een vrije dag worden opgenomen. Marokkanen in Nederland gaan doorgaans uit van het moment dat in Saoedi-Arabië daadwerkelijk de maansikkel na de nieuwe maan gezien werd; sommigen houden vast aan de Marokkaanse gewoonte om uit te gaan van de zichtbaarheid in Marokko. Pas de avond voorafgaand aan het Suikerfeest wordt vastgesteld of de nieuwe maand begonnen is en het vasten gebroken kan worden.

Het Suikerfeest duurt officieel drie dagen, maar door werkgevers en scholen kan meestal slechts één dag worden toegekend.

 Suikerfeest op de Gregoriaanse kalender

Alhoewel het Suikerfeest altijd op dezelfde dag is op islamitische kalender, 1 shawwal, is de datum op de Gregoriaanse kalender elk jaar anders. Dit komt doordat de islamitische kalender een maankalender is en de Gregoriaanse kalender een zonnekalender. Daarnaast kunnen er verschillen zijn tussen verschillende landen en/of bevolkingsgroepen.

De volgende data zijn schattingen:

 Het vieren van het Suikerfeest

Turks fruit, typisch eten bij een Suikerfeest.

De eerste ochtend van het Suikerfeest bezoeken mannen de moskee voor het gezamenlijke speciale gebed voor deze feestdag. De kinderen mogen mee, maar de vrouwen blijven thuis om alles voor te bereiden vanwege de grote drukte in de moskee (in bijvoorbeeld Indonesië gaat doorgaans wel iedereen naar de moskee). Voorafgaand aan het gebed wordt verwacht dat zij die dit kunnen betalen een bijdrage schenken ter waarde van één maaltijd (circa 5-7 euro). Hiervoor kan in de moskee rondgegaan worden, zodat men aan deze verplichting kan voldoen. Vervolgens wordt voor de juiste besteding van dit geld gezorgd.

De rest van de dag gaat men zo mogelijk bij familie op bezoek. Ter gelegenheid van het Suikerfeest worden zoete gerechten en lekkernijen zoals lokum gegeten en geeft men elkaar en de armen cadeautjes. Veel vrouwen versieren hun handen met henna. Zowel de mannen als de vrouwen trekken meestal nieuwe kleren aan en het huis wordt extra aandachtig schoon gemaakt voor deze feestdag.

Wat betreft symboliek is het Suikerfeest enigszins te vergelijken met carnaval, hoewel dat feest vóór de vastentijd plaatsvindt.